Het goudoogje is een gaasvlieg. Gaasvliegen behoren tot een groep insecten die netvleugeligen heten – Neuroptera – en zijn te herkennen aan hun grote, doorzichtige vleugels met aderen in netstructuur. Het zijn gracieuze insecten met een fladderende vlucht. Ze leggen eieren die lijken op miniatuurpareltjes die ieder op een eigen steeltje staan. Dat moet ook wel, want uit de eitjes komen larven die alles oppeuzelen wat ze tegenkomen. Ook de eieren van hun broertjes en zusjes als die niet onbereikbaar zouden zijn. De larven van het goudoogje hebben grote, sikkelvormige kaken die hol zijn: een soort gruwelijke grijptang met ingebouwd rietje, waarmee ze hun prooi – vaak een bladluis – kunnen grijpen en tegelijkertijd leegzuigen. Ze doen dit zo efficiënt dat ze vaak worden ingezet als biologische gewasbeschermer.

Volwassen gaasvliegen “zingen”. Ze maken geluid door met hun lichaam trillingen te veroorzaken in het blad of takje waarop ze zitten. Dit doen ze om een partner aan te trekken. Uit onderzoek blijkt dat verschillende groepen goudoogjes een andere zang hebben. Vaak betekent dit dat het niet één soort is, maar meerdere. Daarom staat er “s.l.” achter de wetenschappelijke naam: sensu lato, in ruime zin, waarmee biologen willen aangeven dat het misschien om verschillende soorten gaat. Maar dat moet nog “even” worden uitgezocht. Een raadsel dus!